Popołudniowe wyjście po skończonej pracy. Trochę brakuje pomysłów na to gdzie jechać, ale w końcu opracowalem wariant wydający się ciekawy.
Najpierw do Żukowa asfaltami i DDRami, ruch zauważalnie mniejszy. W Żukowie pojechałem inaczej niż do tej pory, ale też pod górkę, zresztą chyba inaczej się z tego miasteczka wyjechać nie da. Wiosna w powietrzu, więc i dużo rolników na polach. Jeden z nich zapewnił zwiększone doznania zapachowe rozrzucając obornik prosto pod nogi ;-) Ten odcinek jechałem po raz pierwszy.
Z Kczewa ostry podjazd pod Bursztynik i wywijas drogą z betonowych płyt. Potem już zagościł teren, a wraz z nim osada Tokarskie Pnie. Na polu golfowym pusto, nikt nie grał :) Na chwilę zawitałem jeszcze nad jezioro Tuchomskie i przez Borowiec wróciłem do Gdańska.
Wjazd do miasta z Barniewic, ale inaczej niż zwykle, bo przez pola. Całkiem ładne miejsce: pola zbiegające się w nieckę, której dnem płynie strumyk. Do tego cisza, a wszystko przecież obok lotniska i obwodnicy. Przyjemna droga z płyt betonowych, mały zbiornik retencyjny i... koniec drogi. Po prostu się urwała. Nie chciało mi się nawracać, więc pojechałem 500 metrów przez pole (pod górkę), co zaowocowało tak ubłoconym rowerem, że na koniec zawitałem jeszcze na myjnię :)
Wielki comeback na bs'a w dziesiątą rocznicę pierwszego wpisu i pierwszej przejażdżki dawno zapomnianym rowerem komunijnym :D Wycieczka gravelem w celu przejechania kilku nieznanych mi jeszcze dróg, zwłaszcza, że za jakiś czas te drogi będą dość daleko od mojego miejsca zamieszkania.
Początek niebieskim szlakiem pieszym "kartuskim". Resztki śniegu, trochę błota, generalnie bardziej na mtb niż na gravel. Ale przynajmniej las chronił od wiatru.
Sporo gorzej było po wyjechaniu na otwartą przestrzeń, bo wiatr mocno dawał się we znaki. Po dotarciu do jeziora w Łapinie ponownie pojawił się las. Po drodze było sporo latarni.
Za Łapinem wjechałem na długi na 17 km szutrowy odcinek prowadzący do Egiertowo. Podobno to się nazywa Droga Kościelna, ale nie znalazłem nigdzie potwierdzenia, ani tego skąd ta nazwa się wzięła. Trasa jest bardzo fajna i ładna, ale niestety leśnicy dość mocno ją zryli w trakcie wycinki. Spotkałem też sarenkę :)
Po wyjeździe z lasu sytuacja zmieniła się o 180 stopni. Teren zastąpił asfalt, a wiatr zaczął wiać w plecy. Tak to można jechać :) Podjazdów nie brakowało, fajna ścianka z Somonina do Wyczechowa. Potem krótki zjazd w teren zakończony totalną szklanką na drodze. Poboczem jakoś to przedreptałem.
Na koniec trochę pchania roweru po piachu pod górkę, potem wizyta w Rezerwacie Jar Raduni i na koniec spotkałem jeszcze żurawie :)
